NEWS.am-ը զգալի կրճատումներով ներկայացնում է թուրքական «Today՝s Zaman» թերթում նույն պարբերականի թղթակից Սինեմ Ջենգիզի հոդվածը:

Երկաշարժի 25-ամյակի առիթով լույսին բերվող մտածումներին ու հրապարակումներին  քաղաքական հնչեղություն տալը, կամ նրա հետ կապված երեւույթները քաղաքականացնելը գուցե ճիշտ պիտի չլինեին լրագրական էտիկայի դիտանկյունից:

Միշտ էլ հետաքրքիր է իմանալ, թե Ամերիկայի հայկական համայնքն ինչպես է դիտարկվում օտարների կողմից: Այդ պատկերն ավելի գրավիչ է դառնում, երբ գնահատականը տրվում է ամերիկացի դիվանագետի կողմից մի ներքին զեկույցում:

Թուրքական Radikal պարբերականի հայտնի սյունակագիր Օրհան Քեմալ Ջենգիզն իր «Եթե Էրդողանը չգնա Հայոց ցեղասպանության հուշարձան...» հրապարակման մեջ անդրադարձել է Թուրքիայի ղեկավարության կողմից Հայոց ցեղասպանության ճանաչման անհրաժեշտությանը։

Տարին մի անգամ աշխարհի հայերն իրենց հայացքներն են սեւեռում արցախաշինության կամ ընդհանրապես հայրենաշինության աշխատանքներից առաջնային կարեւորություն ներկայացնող մի ծրագրի վրա: Հայացքների համազգային կենտրոնացումը իհարկե զուտ ֆինանսական նշանակություն չունի: Համաշխարհային ազգ լինելու եւ ցանցային կառույցից ակնկալված կազմակերպված աշխատանք իրականացնելու կոչված պետական եւ հասարակական մեքենաների  նպատակաուղղված եւ համակարգավորված աշխատելու փաստն է, այն ինչ որ իրականացվում է հերթական տարի այս օրերին:

Թուրքական «Եշիլ գազեթե» թերթը երիտթուրքերի առաջնորդներից Թալեաթի եւ Թուրքիայի Հանրապետության երկրորդ նախագահ Իսմեթ Ինոնյուի մասին հրապարակած հոդվածում անդրադարձել է Հայոց ցեղասպանության իրողությանը: Ինչպես հաղորդում է «Արմենպրես»-ը, հոդվածի հեղինակ Այշե Գյունայսուն ընթերցողների ուշադրությունն է հրավիրել 2006թ.-ին տպագրված` «Իսմեթ Ինոնյու. հուշագրություններ» գրքի որոշ հատվածների վրա:

Բոլոր նախադրյալները հուշում են, որ Անկարան շարունակում է իմիտացիոն գործողություններով շղարշել հայ-թուրքական հարաբերությունները իբրեւ թե նոր մեկնարկ ապահովելու քաղաքականության կիրառումը։ Իրականում, Անկարայի նախապայմանային քաղաքականությունից ոչինչ չի փոխվել։ Նախ մեջբերենք թուրք թիւ մեկ դիւանագետի ծխածածկույթ առաջացնելու միտումով կատարված վաշինգտոնյան հայտարարությունը։

Թուրքիայի ԱԳ նախարար Ահմեդ Դավութօղլուի հայտարարությունները վկայում են, որ նա սկսել է ձախողված «զրո խնդիր հարեւանների հետ» քաղաքականության 2-րդ փուլը։ Նման տեսակետ,  այսօր՝ նոյեմբերի 21-ին, մամուլի ասուլիսում, հայտնել է թուրքագետ Անդրանիկ Իսպիրյանը։

Թուրքիան փորձում է Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավորման նախաձեռնությունը վերակենդանացնել, ինչը կապված է տարածաշրջանում Թուրքիայի համար ստեղծված ոչ բարենպաստ պայմաններ եւ եւ գլխավորապես մոտեցող 2015-ով։ Այս մասին, այսօր՝ նոյեմբերի 21-ին, լրագրողների հետ հանդիպմանը հայտնել է թուրքագետ Անդրանիկ Իսպիրյանը։

Քանի որ բոլոր հայերն անխտիր պաշտպանում են Արցախի շահերը, շատերի մոտ հարց է ծագում, թե ինչու Հայաստանի կառավարությունը մինչ օրս չի ճանաչել նրա անկախությունը:

Անցյալ ամիս առաջին անգամ այցելեցի Ճապոնիայի հիասքանչ երկիրը:

Ուշագրավ է եւ միաժամանակ գուցե ակնկալելի Թուրքիայի արտգործնախարար Ահմեդ Դավութօղլուի հայտարարությունը. «2015 թվականին ընդառաջ մեր աշխատանքները շարունակվում են և վերջին փուլում են։ Մեր պահանջն է, որպեսզի հայերը դուրս գան Արցախից։ Սպասում ենք զարգացման այդ հարցում։ Եթե իրականացվի, և սահմանը կբացենք, և երկաթգիծը կգործարկենք, և հարաբերությունները կզարգացնենք։ Սակայն ցանկանում ենք սա անել Ադրբեջանի հետ համատեղ»:

Ակնկալելով քարոզչական մեծ մղձավանջ Հայոց ցեղասպանության հարյուրամյակի ընթացքում, թուրք պաշտոնյաները փորձում են վնասազերծել իրենց երկրի՝ առանց այն էլ արատավորված հեղինակությունը:

Հայաստանի Հանրապետության գլխավոր դատախազի կողմից տարածքային պահանջների վերաբերյալ հայտարարությունը աննկատ չի անցել թուրքական կողմից։ Նախ, թուրքական մամուլի մի ներկայացուցիչ շատ զուսպ եւ զուտ լրատվական սահմաններում անդրադարձել է հարցին, թողնելով այն տպավորությունը, որ թուրքական պետությունը կամ առհասարակ թուրքական դաշտը խնամքով անուշադրության է ուզում մատնել կարևոր այս հայտարարությունը։

«Մտածմունքներ կան, որ սաստիկ ծանր են, բայց դուք դատապարտված եք մտածելու, չեք կարող փախչել նրանցից»։

Մեր երկիրն ունի հանրային լայն հնչեղություն ստացած մի մեծ պրոբլեմ՝ գիտության զարգացման խնդիրը: Երկիրը, հանրությունը հասկացել են, որ կա գիտության զարգացման համար անհրաժեշտ կազմակերպչական քայլերի, օրենսդրական դաշտի բարելավման և ֆինանսավորման էական ավելացման անհրաժեշտություն, բայց հարցը չի ստանում ոչ մի արձագանք վերևներում: Բազում դիմում-նամակներ են գրվել, չնչին մասն արձագանքվել է, մեծ մասը՝ ոչ…

Բաքվի ղեկավարի նորագույն հոխորտանքներին անդրադառնալու անհրաժեշտություն չէր զգացվի, եթե մի կարեւոր հանգամանք վերլուծման փորձ կատարողի համար ինքն իրեն տիրական ձեւով զգալի չդարձներ: Ադրբեջանի նախագահի հոխորտանքները անշուշտ ուղղորդված էին Մոսկվայի կողմից նկատառելի ծավալով կատարված զինավաճառքին եւ սպառազինության նոր ոստումին:

Մի քանի ամիս առաջ ես հոդված էի գրել` «Օբաման շահագործում է թուրք ղեկավարների շողոքորթության մարմաջը» վերնագրով` բացատրելով, որ Միացյալ Նահանգների նախագահը կարողանում է համոզել Թուրքիայի վարչապետ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանին, որ կատարի իր պահանջները՝ օգտվելով շռայլ գովասանքների հանդեպ նրա ունեցած թուլությունից:

Ալլա Ալեքսանյանը կենսաբանական գիտությունների թեկնածու է։ Աշխատում է ՀՀ ԳԱԱ Բուսաբանության ինստիտուտում՝ որպես գիտաշխատող, ինստիտուտի երիտասարդ գիտնականների խորհրդի նախագահն է։ Թեկնածուական ատենախոսության վերնագիրն է՝ «Հարավային Հայաստանի լայնատերև արիդային նոսրանտառների ֆլորան և բուսականությունը»։

Վարդան Ասատրյանն էկոլոգ է։ Աշխատում է ԳԱԱ Կենդանաբանության և հիդրոէկոլոգիայի գիտական կենտրոնի Հիդրոէկոլոգիայի և ձկնաբանության ինստիտուտում՝ որպես կրտսեր գիտաշխատող, ինչպես նաև դասավանդում է «Քվանտ» վարժարանում, որը ՀՀ ուսումնական հաստատություններից առաջինն է դարձել Միջազգային բակալավրիատի (IB) համակարգի անդամ: Ասպիրանտ է Հիդրոէկոլոգիայի և ձկնաբանության ինստիտուտում, թեկնածուական ատենախոսության թեման է. «Սևանի լիմնոհամակարգի էկոլոգիական վիճակի գնահատականը լճի ջրի մակարդակի բարձրացման փուլում»: